Go on and light me like a cigarette, even if it might be something you regret

Edgar Augustus, o trzynaście minut starszy brat bliźniak Eleanor Aurelii — dla wybrańców Eddie — urodzony 30 listopada 2004 roku — absolwent St. Jude's School — syn właściciela jednej z największych firm motoryzacyjnych na świecie — jego rodzina przybyła do Ameryki Północnej w pierwszej połowie Xviii wieku — właściciele plantacji na terenie karoliny połudiowej aż do końca wojny secesyjnej — dorobili się sporej fortuny podczas wieku pozłacanego — arystokrackie korzenie — wiecznie pochmurne spojrzenie — papierosy, narkotyki i bójki w klubach — wygrany proces, w którym oskarżono go o naruszenie nietykalności cielesnej i zniszczenie mienia — problemy z agresją i skłonność do samodestrukcji — zaciekła potrzeba kontroli — parę mniejszych ról aktorskich na koncie — w ostatnim miesiącu dwukrotnie widziano go opuszczającego mieszkanie znanego reżysera filmowego, charlesa ruiza — powiązania

Edgar A. Hastings

Diggin' my grave to get a reaction
Changing my face and calling it fashion
Got no shame
I love the way you're screaming my name

Knykcie pokryte ma świeżo zaschniętą krwią, a uśmiech zdobiący jego twarz więcej ma w sobie z dzikiego zwierzęcia niż z człowieka. Choć włosy ma zmierzwione, a dolną wargę pękniętą, jego ubrania wyglądają nienagannie: kontrastują z awanturniczą aurą w niemal groteskowy sposób. W przydymionych światłach klubu jego kości policzkowe wydają się jeszcze ostrzejsze, jego ruchy płynniejsze, a ciemne oczy płoną na czerwono i rozglądają się niespokojnie. Każda linia jego ciała krzyczy, że tej nocy ktoś zapłaci: połamanymi kośćmi, błagalnymi jękami i szkarłatem spływającym po rękach.
Edgar chłonie ten szkarłat z animalistycznym, perwersyjnym śmiechem, spija czerwień z ust i szuka więcej, mocniej, brutalniej. Pozwala bestii drzemiącej w jego wnętrzu wyszczerzyć kły i zaatakować.

Kiedy adrenalina opadnie, a klubowe światła zastąpi blask szpitalnej żarówki, Edgar zacznie zastanawiać się, od jak dawna płonie w nim ta czerwień. Jej gorąco płynie w jego żyłach i rozpala nerwy, wywołuje przyjemne dreszcze i wyostrza zmysły. Edgar nie pamięta swojego życia sprzed jej istnienia; zanim jego pięści pokryły się szkarłatem, a gardło rozerwał bolesny, zwierzęcy krzyk. Pozwolił, by czerwień określiła go, wypełniła luki w sercu i nadała kształt myślom. Pozwolił, by jej zachłanność pochłonęła go do reszty i stłumiła strzępki człowieczeństwa. Pełen nadziei i ambicji dzieciak zniknął; zastąpiony kawałkami potłuczonego szkła, które kiedyś tworzyły człowieka. Pozostała jedynie iluzja: normalności, szczęścia, poukładania. I Edgar uśmiecha się, jak na chłopca o jego pozycji przystało, i aksamitnym głosem odpowiada na pytania znajomych rodziców, nawet na chwilę nie dając złości wyjrzeć zza maski dobrych manier. Edgar żyje, z plątaniną emocji rozrywającą serce i mrowieniem w palcach, które jedynie agresja jest w stanie poskromić. Edgar trwa, w zawieszeniu między coraz bardziej kuszącą ciemnością upadku, a płomieniem jego gniewu. I Edgar jest: zlepkiem żądz, emocji, agresji, lęków, i wszechogarniającego szkarłatu.

Dzień dobry. Na wizerunku Keenan Kelley, w tytule i karcie 5 Seconds of Summer. Karta o wszystkim i o niczym, musicie mi wybaczyć, wątki piszę sensowniejsze. Edgar to rozpuszczony dzieciak i do tego drań, może ktoś pokaże mu, gdzie jego miejsce? Swoje serce już komuś oddał, ale i tak szukam dla niego byłych partnerów (płeć dowolna); wrogowie też by mu się przydali, just saying. ;) Mail: boromir.is.my.boyfriend@gmail.com