do you know how i keep myself clean? kisses, hickeys and shit

12.02.01 — "Motylek" niefortunnie sławnej rodziny Park — (nie)skrywany geniusz — programistka, koderka, developerka, inżynierka oprogramowania... oraz hakerka pod pseudonimem Bibi Naked — niebawem także autorka nowego narkotyku, na którym ma zamiar zarobić miliony

w NYC od trzech lat z najlepszym bratem na świecie — tatuaż na twarzy oraz zakaz zbliżania się do byłego swojej byłej — trenuje tajski boks — kolekcjonuje katany —  lubi facetów, ale boi się ich intymności — wspiera każdy występ brata

"To mój mózg zasługuje na pozycję na tronie Pharkma, nie ty". Dawno, dawno temu, w tym poprzednim, normalniejszym życiu, które tak naprawdę normalne nigdy nie było, Daebi obrzuciła tymi żartobliwymi słowami brata niezliczoną ilość razy. On za każdym razem się śmiał, klepał ją po głowie i ostatecznie przytakiwał, bo oboje wiedzieli, że taka była prawda. Wiedzieli także, że rodzinna firma farmaceutyczna nigdy nie mogłaby wylądować w jej rękach z tego samego powodu, z którego ich matka — "piękna kobieta", i nic więcej — nie mogła wtykać nos w sprawy biznesowe. Natomiast Daebi od zawsze wiedziała, że nie została stworzona dla rzeczy przeciętnych: nie została stworzona dla przeciętnego życia. Nie została stworzona po to, aby być Motylkiem, użyczać słodkiej buźki reklamom kolorowych tabletek na ból gardła, ładnie wyglądać, być ciągle poukładana, z idealnymi włosami i idealnym uśmiechem na ustach. Wysławiać się tak, aby nikogo nie obrazić, kłaniać się przed mężczyznami starszymi oraz potężniejszymi, udawać głupszą, niż w rzeczywistości jest, tylko po to, aby nie urazić ich dumy — bo przecież mężczyzna z kulejącym ego jest mężczyzną niebezpiecznym. Zresztą, przekonała się o tym na własnej skórze.

    

Od najmłodszych lat miała talent do nauk ścisłych. Biologia, chemia, fizyka, algebra, geometria, informatyka, algorytmika, danologia, cyberbezpieczeństwo, teoria informacji: nic z tego nie było jej straszne, a raczej nieskończenie ją fascynowało, bo talent prędko przeistoczył się w pasję. Odgrywanie roli kujona w szkole jej nie przeszkadzało, a duma rodziców — mimo świadomości, że w oczach ojca oraz dziadka nigdy nie byłaby równie wartościowa, co pierworodny syn — popędzała ją jeszcze bardziej. Prędko stała się mózgiem rodziny, często znajdując rozwiązania zagadnieniom, na które nawet najstarsi nie znali odpowiedzi: publicznie cały czas była tylko ładną, słodką buźką, wizerunkiem firmy, dziewczynką uśmiechającą się do konsumentów z ekranu telewizora. A później stało się, co się stało, i jej wujek stwierdził, że czas zmieść ją oraz jej brata z powierzchni Ziemi. Przeżyli, chociaż nie bez ran psychicznych oraz potrzeby pomocy psychologa, który dopiero po trzech miesiącach całkowitej niemoty wyciągnął z gardła Daebi zeznanie dotyczące wykonanej na niej przemocy seksualnej. Przemoc, która częściowo żyje w niej do tej pory, gdy jej ciało instynktownie spina się przy każdym bliskim kontakcie z płcią przeciwną i nie pozwala jej na to, czego pragnie rozpalająca się iskierka w jej piersi. Czasem jednak wydaje jej się, że jej brat przeżył to jeszcze gorzej od niej, bo nadal zdarza jej się odbierać od niego telefony w środku nocy, gdy ten musi się upewnić, że wszystko z nią w porządku. Chyba oboje dość często "zapominają" zażywać przepisanych im leków.

    

Twierdzi, że ucieczka do ukochanego NYC — do tamtej pory jedynie meta podróży ze znajomymi — to najlepsze, co mogło jej się przytrafić. Wciąż święcie przekonana o tym, że nie zasługuje na nic, co mogłoby być uważane za przeciętne, oddalenie od rodzimego kraju oraz wiecznie noszonego na twarzy wizerunku okazało się idealną okazją na to, aby wreszcie osiągnąć tę nadzwyczajność, o której od zawsze marzyła. Rozpoczęła oraz zakończyła studia informatyczne w zaskakującym tempie, zaskakując wszystkich dookoła, prócz samej siebie. Ale to także nie wystarczyło, aby zaspokoić jej łaknącą więcej duszę: mogłaby stworzyć aplikację konkurującą z Instagramem, mogłaby stać się damską wersją Zuckerberga, ale to także byłoby zwyczajnie zbyt proste. Zbyt przeciętne. Pragnęła czegoś więcej, czegoś innego, czegoś, co mogłoby zaskoczyć nawet ją samą. Pragnęła nowej osobowości. Zrobiła sobie więc tatuaż na twarzy, wyprowadziła się z mieszkania, które wynajmowała razem z bratem, znalazła własne miejsce gdzieś w East Village, wykorzystała odpowiednie wtyki i stała się Bibi Naked: potajemnie działającą hakerką, przed którą mało co można ukryć.

Większość swoich dni spędza zamknięta w mieszkaniu przed trzema ekranami komputerowymi, siedząc niczym Gollum ze słuchawkami na uszach i okularami. Gdy nie pracuje — korzysta z życia. Bawi się, chodzi na koncerty, do kasyno, do klubów ze striptizem, odwiedza najdroższe sklepy w NYC, zaprasza do siebie znajomych zza oceanu, imprezuje, a następnego ranka wlecze się do mieszkania brata, bo Daehyun robi najlepszą haejangguk na kaca (głównie dlatego nie wyprowadziła się zbyt daleko od niego). Szkoda, że u niego zawsze wali trawką i gdy tylko Daebi przekracza próg, wszystkie jej nowotygodniowe postanowienia tryskają jak bańki mydlane. Jednak mimo pozorów, życie nocne  nie jest jej jedynym zainteresowaniem: uwielbia trenować tajski boks, oglądać anime, grać w gry planszowe i śpiewać. Kiedyś nagrywała pojedyncze kawałki z bratem, lecz odkąd jedna piosenka stała się wiralowa i trafiła do radia, perspektywa sławy pod postacią kariery muzycznej zniesmaczyła ją wystarczająco, aby zacząć odmawiać mu kolejnych projektów.

Jeśli przymknąć oko na jej manię wielkości, nieobliczalny charakter, nieprzeciętne zainteresowania oraz fakt, że nastraszyła byłego faceta swojej (byłej już) dziewczyny tak bardzo, że dostała zakaz zbliżania się do niego... całkiem przyjemna z niej laska. Pod maską obojętności oraz samouwielbienia kryje się trochę słodyczy, ładny uśmiech oraz gotowe do kochania serce, które wyszukuje kontaktu fizycznego z najbliższymi jej osobami przy każdej nadarzającej się okazji. A gdy w piątkowy lub sobotni wieczór zdarzy jej się przyprowadzić kogoś do siebie na noc, skrupulatnie chowa wszystkie dowody na to, czym się tak naprawdę zajmuje, oraz na to, co jest jej najnowszym hobby, które zaczęło rosnąć dwa lata temu, gdy zaczęła gromadzić sprzęt niezbędny do syntezowania substancji, którą pieszczotliwie nazywa "gąsieniczką". Czasami ten projekt pochłania ją tak bardzo, że nie śpi po nocach, zbyt podekscytowana nadchodzącym sukcesem, a cienie pod oczami oraz drżenie rąk tłumaczy ilością godzin spędzonych przed ekranem komputera i wypitych energetyków, i w sumie nikt nigdy ją o nic nie podejrzewa, bo taka słodka twarzyczka, taka urocza dziewczynka z warkoczykami nie mogłaby mieć nic za uszami. Ale ona ostrzegała przecież, że ma zamiar zapanować nad światem.

powiązania — dodatki

***

Czy ja stworzę kiedyś jakąś normalną postać?

Jest i Daebi! Trochę dziwne z niej dziewczę, ale proszę, nie bójcie się jej, chcemy się z nią kochać. Poszukujemy przyjaciółek, znajomych, rywali, kochanek i kochanków, najdziwniejszych wątków, spięcia, napięcia, śmiechu, no i poszukujemy miłości, nie będziemy się z tym kryć <3 Śmiało!

buźka: BIBI (Kim Hyungseo)